Hrabia Dracula znany jest w kulturze jako wampir, a z wampirem kojarzą się nam nietoperze. Jednak arystokrata z Transylwanii w powieściach A. Stokera przybierał też postać wilka, a nawet potrafił przewodzić samym wilkom.
Legendarny hrabia Draculą, był przedstawiany w różny sposób w zależności od tego jak dany pisarze czy reżyserzy interpretowali jego postać.
Jednak w tym artykule opiszę sławnego wampira z pierwszej książki o nim autorstwa Abrahama Stokera. Ten irlandzki autor jest twórcą powieści z gatunku horroru o tytule „Dracula” opublikowanej w 1897 r..
Kim był hrabia w pierwszej powieści ?
W opisach z tej książki wampiryczny hrabia miał siłę 20 ludzi oraz potrafił zmieniać swój wiek i swoją postać. Oprócz nietoperza, mógł także zamienić się w inne zwierzę czyli wilka. Dracula miał też naturalną zdolność do dowodzenia wilkami (a także innymi gatunkami zwierząt takimi jak lisy, psy, a nawet sowami i ćmami).
Jonathan Harker, jedna z postaci w książce Stockera, Anglik, który przybył na jakiś czas do Transylwanii, widział jak grupa leśnych drapieżników tworzyła orszak dla powozu hrabiego. Sam Dracula odwiedził raz stolicę ojczyzny Harkera czyli Londyn. Tam wampir złożył wizytę wilkom umieszczonym w ogrodzie zoologicznym. Już sama obecność hrabiego powodowała że tamtejsze wilki zaczęły zachowywać się groźnie. Po wizycie hrabiego Draculi jeden z wilków zwany Berserkiem uciekł z niewoli.
Gość Hrabiego.
W jednej z książek o Draculi irlandzkiego pisarza, bohater Jonathan Harker w drodze do Transylwanii odwiedził okolice Monachium.
Była noc Walpurgi (podczas, której miały budzić się złe moce) gdy Harker przechodził przez cmentarz. Nekropolia znajdowała się obok przeklętej wioski, której wszyscy mieszkańcy wymarli. W tak mrożącym krew w żyłach otoczeniu Anglikowi towarzyszyła śnieżyca. To jednak nie był koniec wątpliwych atrakcji.
Jonathana nagle otoczyły wychodzące z grobów wampiry. Harker, przekonany że to jego koniec, zemdlał.
Anglik ocknął się, miał mocno poranione gardło, ale ono nie krwawiło. Jednak jego rozległą ranę lizał wilk. Harker powoli domyślał się że skoro nie wampirów, to ten wilk musiał ich pokonać. To właśnie leśnemu drapieżnikowi Jonathan zawdzięczał życie.
Zwierz wył po pokonaniu wampirów żeby jak najszybciej sprowadzić pomoc. Gdy zbliżała się grupa ludzi i padały pierwsze strzały, bohaterski wilk uznał że już zrobił swoje i uciekł w las. Poszukiwacze po odnalezieniu rannego podróżnego zawieźli go do hotelu. Wracający do zdrowia Anglik otrzymał telegram od Hrabiego Draculi. W treści tego pisma hrabia wyznał, że chciał by jego gość dotarł bezpiecznie do Transylwanii. W tym celu wynajął grupę monachijczyków, którym obiecał sowitą zapłatę za ochronę Harkera.
Zagadką jest czym właściwie był wilk, który pokonał wampiry i opiekował się Anglikiem do przybycia poszukiwaczy. Czyżby sam Dracula zamienił się w drapieżnika i postanowił interweniować gdy wyczuł, że jego gość był w niebezpieczeństwie ? a może to był wilczy wysłannik hrabiego, z tym że ten canis lupus miał niesamowite moce, bo inaczej nie podołałby zadaniu ?
Zapomniany wilczy wizerunek Draculi.
Poza pierwszymi książkami o hrabim z Transylwanii autorstwa irlandzkiego pisarza kolejni autorzy książek i twórcy filmów przedstawiali i nadal przedstawiają Draculę jedynie jako władcę wampirów lub najpotężniejszego krwiopijcę. Ci którzy przeczytali jakiekolwiek wydanie książki A. Stokera wiedzą jak dużą rolę w życiu hrabiego Draculi miały wilki.
Materiały źródłowe.
1) „Dracula” autor : A. Stoker – polskie wydanie z 2013 r. przełożyła A. Myśliwy.
2) „Gość Draculi” autor A. Stoker – A. Stoker – polskie wydanie z 2014 r. przełożyły V. Dobosz i J. Szczepańska.
