Wszystkie zwierzęta żyjące w skrajnych warunkach mają gorsze warunki do znajdywania pokarmu i rozmnażania się niż gatunki z terenów gdzie panuje umiarkowany klimat.
Z tym właśnie mierzy się wilk syberyjski. Ten podgatunek wilka szarego żyjący od tysięcy lat blisko Bieguna północnego zachowuje się bardziej agresywnie niż wilki z Europy czy ze środka kontynentu amerykańskiego.
Opis ciała.
Wilki syberyjskie (canis lupus albus) nazywane po angielsku „Tundra Wolf” zostały po raz pierwszy opisane w 1792 r. przez Roberta Kerr’a – szkockiego zoologa. To największe i najsilniejsze wilki szare w Euroazji.
Te psowate mają grube, biało-szare, gęste, miękkie i długie futro. Rozmiary i waga osobników tego podgatunku wynoszą :
- dla basiora : długość ciała od 118 do 137 cm , waga 40 do 49 kg (zdarzały się samce osiągające nawet 52 kg),
- dla wadery : długość ciała od 112 do 136 cm , waga 36 do 41 kg.
Charakteryzuje je też muskularne ciało, a szczęki są mocniejsze niż u pozostałych podgatunków canis lupus. Z dużą sprawnością rozszarpują wielkiego kopytnego ssaka.
Życie - jak wygląda i ile trwa ?
Wilk syberyjski może przeżyć nawet 16 lat. To naprawdę długo bo pożywienia zwykle jest niewiele, a bywa że niemal głoduje bo tak trudno coś znaleźć do jedzenia. Jednak mimo wszystko i za wszelką cenę trzeba znaleźć jedzenie dla szczeniąt, których w jednym miocie może 2 do 6 sztuk.
Okres godowy przypada na kwiecień i maj. Założenie, a potem utrzymanie rodziny to nie lada wyzwanie w mroźnym środowisku tundry.
Na co poluje ?
Wilki Syberyjskie bardzo lubią renifery… zjadać. Ten duży ssak to najlepsze jedzenie jakie może przytrafić się wilkowi. Po za tym ci śnieżni łowcy polują na :
- jelenie,
- łosie,
- czasami zwierzęta hodowlane np. owce,
- żubry i woły piżmowe,
- gryzonie takie jak wiewiórki czy burunduki,
- lisy polarne,
- zające bielaki.
Tak jak ich pobratymcy z różnych rejonów świata polują na zwierzęta kopytne, jednak mroźne około arktyczne krainy nie obfitują w różnorodność występowania wielkich ssaków, przez co syberyjskie wilki nie mają dużego wyboru.
Gdzie występuje ?
Zazwyczaj swoje siedliska mają w dolinach rzek, zaroślach i polanach leśnych.
Ich terytoria rozciągają się wzdłuż całego północnego wybrzeża Rosji, ale „opanowały” także półwysep Kamczatka i kilka wielkich rosyjskich wysp w tym największą Wyspę północną (nazywaną Nową Ziemią).
Brak ochrony dla wilków.
Rząd Federacji Rosyjskiej jest woli wspierać zabijanie wilków niż w jakikolwiek sposób zajmować się ich ochroną. Wilkom przypisuje się ogromne straty jakie ponoszą hodowcy reniferów – te kopytne pełnią rolę zwierząt pociągowych w biednych i zacofanych rejonach na północnym skraju Federacji Rosyjskiej. Niewiele hodowli czy właścicieli reniferów zabezpiecza swoje zwierzęta inaczej niż z użyciem karabinu myśliwskiego. Renifery są jeżeli są gromadzone w zagrodach to otaczający je płot nie jest w stanie zapewnić jakiekolwiek ochrony.
Władze regionalne i stowarzyszenia myśliwych oferowały nagrody za każdego zabitego wilka syberyjskiego. Można zabijać syberyjskie psowate bez zezwolenia.
Poniżej film dokumentalny w którym myśliwy uzasadnia nieograniczone zabijanie wilków by „chronić renifery”. Ludzie ci nie rozumieją lub nie chcą zrozumieć jaka jest rola wilków w przyrodzie (o czym możesz przeczytać w osobnym artykule na blogu).
Materiały źródłowe :
1) „Mammals of the Soviet Union Vol.II Part 1a, SIRENIA AND CARNIVORA (Sea cows; Wolves and Bears) ” [str. 182-184, 210 i 216] (publ. w 1998 r.) – W.G. Heptner i N.P. Naumov.
2) „The Wolf: The Ecology and Behaviour of an Endangered Species” [str. 353] (publ. w 1981 r.) – L. David, Wydawnictwo Uniwersytetu w Minnesocie.
3) Artykuł pt. „Where does the tundra wolf live ?” (publ. w 2019 r.) – J. Mueller.
4) Artykuł pt. „Siberian wolf facts” (publ. w 2019) – M. Masters.
5) https://archive.ph/20130628231949/http://www.cosmosmith.com/tundra_wolves.asp#selection-707.1-711.363
Dodaj tu swój tekst nagłówka
Chcesz mieć swój udział w tworzeniu największej skarbnicy wiedzy o wilkach w polskim internecie ?
Dowiedz się jak możesz wesprzeć Wilczy portal 🙂
