Wilk indyjski (canis lupus pallipes) nie tylko z wyglądu różni się od innych podgatunków wilków szarych.
Spis treści.
ToggleCharakterystyka.
Wilki indyjskie są podobne w budowie ciała do wilków z Europy, ale pod względem rozmiarów są znacznie mniejsze :
- samiec waży między 19 a 25 kg, a długość ciała wynosi od 110 do 140 cm,
- wilczyca waży od 17 do 22 kg, jej ciała ma długość od 103 do 126 cm.
Podobnie jak wilki arabskie (canis lupus arabs) mają duże uszy i cienką i krótką sierść z niewielką warstwą podszerstka. Najczęstsze zabarwienie futra szaro-czerwone lub czerwonawo-białe z szarymi tonami. Kończyny u nich są bledsze niż reszta ciała, które od spodu jest prawie całkowicie białe.
Indyjskie wilki mają zbliżony wygląd do wilków abysińskich (kaberu etiopski canis simensis).
Cechy wyróżniające.
Wilki szare z Indii prowadzą zbliżony tryb życia do wilków z Europy i Ameryki Północnej.
Natomiast różnice polegają na tym że indyjskie wilki :
– zakładają mniejsze rodziny (maks. 8 członków, ale częściej 4 lub 5), podczas gdy np. w Ameryce wilcza rodzina może liczyć średnio 10 osobników.
– nie mają w zwyczaju wyć tak często jak wilki z innych podgatunków. Ludzie w Indiach bardzo rzadko słyszą „śpiew” tych stworzeń.
– uchodzą wśród ludzi za sprytne stworzenia – niczym szakale.
Populacja - ilość osobników i siedliska.
Wilki indyjskie są przystosowane do życia na takich terenach jak zarośla, łąki i półpustynne obszary środowisk pasterskich. Żyją w ośmiu indyjskich stanach (Gujarat, Rajasthan, Haryana, Uttar Pradesh, Madhya Pradesh, Maharashtra, Karnataka i Andhra Pradesh) i wzdłuż granicy z Pakistanem .
Ich populacja w 2020 r. według różnych źródeł była szacowana między 4400 a 7100 sztuk.
Jak wilki traktowane są w Indiach ?
„Wilki są sprytnymi zwierzętami i oszukają cię swoimi diabelskimi metodami”Jednak na piosenkach obecność wilków indyjskich folklorze nie kończy się. W starożytnym dziele o nazwie „Harivamśa” bóg Krishna ze swoich włosów tworzy setki wilków i wypuszcza je w celu zmuszenia ludzi do emigracji z Vraja do Vrindavan. W zbiorze hinduskich hymnów nazywanych „Rygweda” mężczyzna o imieniu Rijrsava postanawia oddać wilczycy 101 owiec (będących własnością rodziny) jednak ten czyn potępił jego ojciec. Ukarał Rijrsavę poprzez oślepienie. Gdy dowiedziała się o tym obdarowana wilczyca to postanowiła modlić się o przywrócenie wzroku Rijrsavie. Nie tylko w hinduskich mitach są wilki canis lupus pallipes. R. Kipling (potomek kolonistów urodzony w Indiach) w księdze dżungli umieścił wilki jako opiekunów głównego bohatera.
Materiały źródłowe :
1) „National studbook Indian Wolf (canis lupus pallipes)” (publ. w 2017 r.) – wspierany przez indyjski rząd projekt tworzony przez kilku specjalistów : Ms. Neema Sangmo Lama, Anupam Srivastav, Dr. Parag Nigam .
2) https://wolf.org/wow/asia/india/.
3) „Man eaters” [str. 304] (publ. w 2002 r.) – M. Bright.
4) „Conservation Biology : The Status and Conservation of the Wolf in Gujarat and Rajasthan, India” [str. 476-483] (publ. w 1991 r.) V. Yadvendradev, Robert H. Giles.
5) „Journal of zoology : Distribution, status and conservation of Indian gray wolf (Canis lupus pallipes) in Karnataka, India” [str. 164-169] (publ. w 2006 r.) – N.H. Kumara, M. Singh.
6) Artykuł „Genome Sequencing of a Gray Wolf from Peninsular India Provides New Insights into the Evolution and Hybridization of Gray Wolves” (publ. w 2022 r.) – Ming-Shan Wang, M. Thakur, Y. Jhala.
Prośba o wsparcie projektu.
Chcesz mieć swój udział w tworzeniu największej skarbnicy wiedzy o wilkach w polskim internecie ?
Dowiedz się jak możesz wesprzeć Wilczy portal 🙂