Polowanie u wilków to nie tylko zaspokojenie ich ogromnego głodu, ale też ma funkcję dbałości o równowagę w przyrodzie. Jako że baza pokarmowa tych psowatych z rodzaju canis jest zróżnicowana to też polują na małe i duże stworzenia. Polują indywidualnie, ale też w grupie. Nakarmić muszą nie tylko siebie ale i swoją rodzinę a szczególnie szczenięta.
Jednak jak polują wilki i na co ?
To zależy oczywiście z jakiego rejonu świata jest wilk i jakie ma doświadczenie w polowaniu.
W dalszych akapitach czytelnicy zapoznają się ze szczegółami 😉
Różne techniki.
To w końcu jak polują wilki ? tak naprawdę to zależy.
Wbrew pozorom nie często wilki polują w grupach. Robią to także osobniki które szukają swojej drugiej połówki oraz poszczególni członkowie rodziny. Często zdarza się w przypadku polowań na większą zwierzynę (np. duże kopytne) że pojedyncze osobniki są skuteczniejsze niż zorganizowana grupa. Do polowań indywidualnych, można by rzec „na własną rękę”, dochodzi latem.
Dostosowywanie techniki.
Celem ataku wilka (niezależnie od tego czy sam jest na łowach czy z grupą) najczęściej jest osobnik który nie przebywa z grupą lub jest najsłabszym i najwolniejszym jej członkiem. Drapieżny psowaty przyjmuje różne techniki ataku i zabijania w zależności od gatunku zwierzęcia na które poluje :
- na mysz lub innego gryzonia wilk skacze wysokim łukiem, unieruchamiając ofiarę przednimi łapami,
- zwierzętom średniej wielkości takie jak sarny czy owce drapieżnik chce przegryźć gardła, ponieważ jest to najszybszy dla wilka sposób uśmiercenia ofiary,
- kiedy celem polowania jest jakieś kopytne (z których większość jeśli nie ucieka to potrafi walczyć z kilkoma napastnikami) wilki kierują wysiłek na zamęczenie i zadanie tylu ran by ofiara straciła dużą ilość krwi – w dalszej części tekstu będzie bardziej szczegółowy opis starcia grupy wilków i dużej zdobyczy.
Poza fizycznymi adaptacjami do polowania na ssaki kopytne, wilki posiadają pewne adaptacje behawioralne, poznawcze i psychologiczne, które pomagają w ich myśliwskim stylu życia. Ostatecznie to jakim myśliwym jest każdy wilk zależy przede wszystkim od inteligencji, sprytu, doświadczenia oraz tego ile nauczył się zanim dorósł.
Powyższe informacje to jednak dopiero wstęp do odpowiedzi na tytułowe pytanie ” jak polują wilki ? „.
Grupowe polowanie .
Ogólne założenia.
Każde rodzinne polowanie wilki starają się na swój sposób rozplanować.
O ile za małymi zwierzętami takimi jak zające, borsuki czy gryzonie wilki nie muszą się zazwyczaj zbytnio przygotowywać i wysilać (chyba że ta mała ofiara okaże się bardzo szybka) to przy zwierzętach kopytnych muszą bardziej się starać i bardzo uważać.
By wilcze polowanie udało się to trzeba :
- znaleźć samotnego lub najsłabszego osobnika spośród stada zwierzyny łownej,
- umieć działać zespołowo oraz w taki sposób żeby wilk wilkowi „nie wchodził w drogę”. Każdy wilk ma swoją rolę – jedni tropią i rozeznają się w terenie, inni zaganiają cel, a najsilniejszy z łowców ma zadać śmiertelny cios ofierze,
- okrążyć całą grupą zdobycz po to by ataki na cel następowały z każdej strony,
- starać się unikać ciosów kopnięć broniącej się ofiary, w przeciwnym razie można skończyć z wybitymi zębami, połamanymi kościami, a nawet zginąć na polowaniu (wyobraź sobie czytelniku, że coś co miało być twoim posiłkiem, zabiło cię w samoobronie – głupia sprawa, co nie ?),
- w czasie pościgu nie dać możliwości ucieczki temu na co się poluje – nierzadko się zdarza że roślinożercy gubią ścigające je drapieżniki (szkoda by było poświęconego czasu na te przygotowania i podjęty trud),
Ściganie dużej zdobyczy przez wilki odbywa się na dystansie najczęściej ok. 1 km, chociaż zdarzają przypadki dłuższych pościgów się że jeden wilk ścigał karibu pokonując 8 km. Wilki dążą do tego by zamęczyć jak najszybciej ścigane zwierzę.
Chodzi o to by uniemożliwić potencjalnej zdobyczy dojście do wody – wiele kopytnych uciekających przed żądnymi mięsa drapieżnikami stara się dotrzeć np. do jeziora, bo tam łatwiej przerwać pościg lub bronić się.
Grupa polujaca.
Wilcze łowy w grupie najczęściej rozpoczynają się wraz z nadejściem zimy (w rejonach o suchym klimacie wilki robią to w na jesień). Polowanie zaczyna się o zmierzchu i zwykle trwa całą noc. W końcu wilk to nocne zwierzę co oznacza, że najważniejszymi dla siebie sprawami będzie zajmował się nocą.
Najczęściej te psowate szukają drobnej zwierzyny, jeżeli jednak postanowią ruszyć na wielką zdobycz (np. jeleń, łoś) to tropienie ofiary zaczynają gdy jeszcze przed zachodem słońca. Ilość wilków które głowa rodziny zabiera ze sobą na łów jest zależna od wielkości zwierzyny jaka ma zostać zabita. Przykładowo : do upolowania łosia wystarczą 4 wilki, a na żubra potrzebne będzie 5 lub więcej myśliwych.
Poszukiwanie zwierzyny.
Polująca grupa chodzi wzdłuż swoich wcześniejszych tropów. Te ślady wytyczają trasy po jakich te drapieżniki mają się poruszać po swoim terytorium, także w czasie łowów. Wilczy łowcy sprawdzają każdą taką trasę aż do znalezienia ofiary czyli istot które mają się stać posiłkiem dla całej rodziny.
Zlokalizowanie celu polowania może zająć od kilku godzin do nawet kilku dni – wszystko zależy od wielkości zwierzęcia oraz tego czy osobnik roślinożerny trzyma się dużej grupy czy jednak małej lub występuje samotnie i jak dużo osobników z jego gatunku jest w lesie czy innego typu terenie. Grupa zawsze wyznacza tropiciela za którym idzie cała reszta.
Te psowate z rodzaju canis w czasie poszukiwania ofiar korzystają także z dróg wydeptanych lub zbudowanych przez ludzi.
Cicha komunikacja myśliwych.
W trakcie całego polowania wilki nie komunikują się ze sobą używając dźwięku czyli nie stosują wokalizacji. Porozumiewają się za pomocą wspólnego koncentrowania wzroku na dane miejsce lub obiekt. Swoje głowy wilki utrzymują na poziomie grzbietu i podnoszą tylko wtedy gdy sytuacja tego wymaga (np. jeden z osobników daje sygnał do ataku).
Gdy myśliwi zobaczą się z ofiarą.
Najważniejszy i decydujący moment w całym polowaniu to konfrontacja łowczych z ich żywym celem. Szczególnie kiedy jest to cel większy i cięższy niż sam myśliwy.
W trakcie walki te drapieżniki z rodziny psowatych skaczą na atakowane zwierzę i je podgryzają oraz robią wszystko by jeden z nich wgryzł się głęboko swymi kłami w ciało ofiary. Nacisk wilczych szczęk (28 kg/cm kw.) jest tak silny że może spowodować nawet pęknięcie kości. Wilk wbija kły to w różne części ciała – może to być zarówno brzuch, miejsce między żebrami, szyja, tylnie kończyny, krocze, rzadko głowa zwierzęcia (jest duża szansa że czaszka zostanie przebita, lekko zmiażdżona, a nawet może zostać uszkodzony mózg ofiary).
Wilk może się tak mocno wbić w ciało, że jest się w stanie zaczepić zębami o zwierzę które ma być jego zdobyczą. Ofiara nawet biegnąc szybko nie uwolni się od przeciwnika który się w nią wgryzł. Jednak nawet jeśli wilk „odczepi się” od swojej zdobyczy to ta będzie musiała zmierzyć się z krwotokiem.
Ciężkie rany ofiary i śmiertelny cios.
Jeśli grupa atakujących zadała wystarczająco silne obrażenia (głębokie, krwawiące rany, złamania niektórych kości) to zwierzę po zakończeniu ataku wilków powinno osłabnąć przez wycieńczenie i utratę krwi. Gdy już ofiara nie ustoi na własnych nogach to jeden z wilków zadaje śmiertelny cios.
Trzeba wziąć pod uwagę to iż często wilkom nie udaje się zabić znacznie większego od nich zwierzęcia (dlatego większość ofiar wilków to małe ssaki). Gdy jednak uda się zabić wielkiego zwierza to drapieżniki wyją na znak udanego polowania, a następnie samiec alfa zaczyna żer, potem podejmuje decyzje który z myśliwych dostanie swoją część łupu.
Na podsumowanie krótki filmik National Geographic o tym jak polują wilki używając różnych taktyk.
Powiązane tematy.
Polowanie przez wilki to utrzymywanie równowagi w środowisku w którym żyją – więcej o tym przeczytasz w artykule o roli wilków w przyrodzie. Po za tym dla wilczych rodzin (o których także przeczytasz na blogu) wspólne polowania to nie tylko zdobywanie pożywienia.
Materiały źródłowe :
„Wolves on the Hunt: The Behavior of Wolves Hunting Wild Prey” (publ. w 2015 r.) – Autorzy : L. D. Mech, W. D. Smith, D. R. MacNulty.
Wesprzyj
Chcesz mieć swój udział w tworzeniu największej skarbnicy wiedzy o wilkach w polskim internecie ?
Dowiedz się jak możesz wesprzeć Wilczy portal 🙂
