Oto chińska legenda w której wilk jest złoczyńcą (tak jak w większości legend w których występuje wilk).
Powstanie legendy przypisuje się Chińczykowi Ma Zhongxi (żył w XV w. n.e.).
Wilk z Zhongshan to istota przebiegła i zachłanna która nie odwdzięczy się za pomoc tylko perfidnie wykorzysta tego który okazał jej dobre serce. Jedną z takich opowieści jest o uczonym Dongguo i napotkanym przez niego wilku.
Początek - król na polowaniu.
Ta chińska przypowieść zaczyna się od króla Jian Zi, który wybrał się z grupą myśliwych na polowanie. W czasie tej wyprawy on i jego ludzie natknęli się w lesie na Wilka z Zhongshan. Król wziął łuk i próbował trafić w tego leśnego drapieżnika. Nie udało mu się trafić w cel, natomiast wilk nie chciał ryzykować trafienia i zaczął uciekać biegnąc między drzewami. Jian i jego łowcy ruszyli w pościg za zwierzęciem.
Wilk uratowany przez uczonego.
Wilk z Zhongshan wbiegł na ścieżkę w lesie po której szedł Pan Dongguo, wielki uczony w Chinach. Ścigane zwierzę prosi o pomoc Dongguo odwołując się przy tym do jego nauk o „uniwersalnej miłości”. Uczony lituje się nad drapieżnikiem i pomaga mu ukrywając go w jednej ze swoich toreb z książkami, które niósł jego osioł.
Gdy król i myśliwi natykają się na uczonego i pytają czy nie widział uciekającego wilka, Pan Dongguo zaprzecza ażeby coś takiego widział. Grupa pod wodzą Jian Zi pojechała dalej.
Czy wilk odwdzięczył się za pomoc ?
Uczony upewniwszy się co do braku zagrożenia, wypuścił wilka z torby. Wtedy psowaty wystosował jeszcze jedną prośbę do mężczyzny mówiąc, żeby Dongguo zaspokoił jego głód. Uczony wyjął ciastka, ale Wilk z Zhongshan powiedział, że je tylko mięso. Zdziwiony uczony spytał drapieżnika czy ten zamierza zjeść jego osła. Wilk zaprzeczył i wyjaśnił że mięso z osła nie należy do jego jadłospisu. Osioł po wysłuchaniu tego ucieka najszybciej jak może. Mężczyzna zostaje sam z wilkiem, który niespodziewanie rzuca się na uczonego.
Spór Dongguo i wilka.
Pan Dongguo broni się i wytyka Wilkowi z Zhongshan jego niewdzięczność i pazerność. Drapieżnik odpiera zarzut twierdząc, że skoro uczony uratował mu życie raz, dlaczego nie miałby zrobić tego ponownie? Teraz, gdy zwierz umiera z głodu, uczony powinien dać się zjeść i spełnić akt uratowania życia zwierzęciu. Wilk poskarżył się również, że prawie się udusił, gdy był upchnięty w torbie należącej do uczonego. Mężczyzna oczywiście nie uznał tego argumentu, ponieważ uratował wilkowi życie i miał jeszcze chęć go nakarmić, ale nie aż tak by zostać pokarmem. Pospierali się jakiś czas, po czym zdecydowali by iść ze sprawą do trzech starszych i zdać się na ich osąd.
Co orzekli dwaj pierwsi starsi ?
Pierwszym starszym do którego przyszli Wilk z Zhongshan i Dingguo, był usychającym drzewem morelowym. Po wysłuchaniu argumentów jednego i drugiego przybysza, drzewo opowiada im o swoim żywocie. Dopóki było młode to dzieci zrywały z niego owoce. Niedługo ma zostać ścięte w celu pozyskania drewna na opał. Drzewo morelowe w pełni akceptuje taką kolei rzeczy. Chce się jeszcze na coś przydać przed śmiercią. Ta historia umocniła argumentacje głodnego drapieżnika.
Człowiek i wilk poszli do drugiego starszym czyli bawoła wodnego, który po wysłuchaniu racji obu stron, tak jak poprzedni starszy, opowiada swoją historię. Gdy zwierz gospodarski był silny i młody to służył do orania pola. Ponadto gospodarz pozyskiwał z niego mleko. Bawół po swoich latach świetności ma zostać zabity i przerobiony na mięso. Tak samo jak drzewo morelowe rozumie, że z niego innego pożytku gospodarz nie będzie miał i jedyne czym może jeszcze służyć swemu panu to części bawolego ciała. Zwierz gospodarski przyznaje rację zwierzowi leśnemu. Mężczyzna powinien dać się zjeść. Zadowolony wilk już nie może się doczekać spełnienia swoich żądań wobec uczonego, jednak ten zwraca uwagę iż mają jeszcze rozmowę z trzecim Starszym.
Osąd trzeciego Starszego.
Ostatnim sędzią w ich sprawie był rolnikiem. Dongguo i Wilk z Zhongshan opowiadają mu o powodzie i przyczynie sporu. Rolnik, inaczej niż poprzedni starsi, zwraca uwagę na jeden szczegół ich historii. Stwierdza że nie jest możliwe ażeby wilk wlazł cały do torby, która na dodatek nie była pusta. Drapieżnik odpiera zarzut i chcąc udowodnić, że to co powiedział jest prawdą wchodzi do worka wielkości torby uczonego. Niespodziewanie rolnik zawiązuje ten worek i zaczyna tłuc uwięzione zwierzę motyką. Starszy wyciąga konającego wilka. Dongguo widząc co się stało pomyślał, że stary rolnik był zbyt okrutny.
Nagle do mężczyzn i potłuczonego drapieżnika podbiegła zapłakana kobieta. Wskazała na wilka i opowiedziała jak to on zabrał i wywlókł do lasu jej dziecko.
Uczony i jego decyzja.
Po wysłuchaniu kobiety uczony wyzbył się wątpliwości dotyczących zlitowania się nad wilkiem. Podniósł motykę i zadał śmiertelny cios w głowę leśnemu zwierzęciu. Tej samej istocie, którą uratował przed myśliwymi.
Na koniec.
W tej opowieści Wilk z Zhongshan to istota reprezentująca zło, które trzeba zniszczyć. Każdy z nas zapewne ma inną opinie o tym czy Rolnik i Uczony słusznie postąpili. Rolnik może chciał zatłuc Wilka kiedy ten tylko pojawił się ale zobaczywszy że idzie w towarzystwie człowieka zdecydował że wciągnie tego Wilka w pułapkę. Uczony być może wybaczyłby drapieżnikowi i spróbowałby go uratować. Gdy jednak dowiedział się że ten zwierz kiedyś porwał i zjadł dziecko to Uczony postanowił wymierzyć karę śmierci Wilkowi. Czy Uczony zrobił to wbrew swoim naukom ? Jeśli nie to uznał że mordercy nie zasługują na żadne miłosierdzie. Kara śmierci za sianie śmierci i cierpienia.
Jak ty Czytelniku intepretujesz tą opowieść o Wilku z Zhongshan i uczony Dongguo ? Zachęcam do podzielenia się w komentarzu.
Poniżej krótka ekranizacja, ale scenariusz tego nagrania różni się od treści chińskiej legendy.
Materiały źródłowe.
1) „Chinese Idiom Story – Dong Guo Xian Sheng (Mr Dong Guo and The Wolf of Zhongshan)” – blog „Chinese readers guild”.
2) „Chinese Fairy Tales: The Wolf of Zhongshan, Ye Xian, Beauty and Pock Face, the Pretty Little Calf, the Water Mother” (publ. w 2010 r.) – zbiór chińskich legend od wydawnictwa „Books LCC”.
