Wilk kaspijski czyli canis lupus campestris (po angielsku nazywany „Caspian Sea Wolf” lub „Steppe wolf”). Czasem jest też nazywany wilkiem stepowym kaukaskim – nie mylić z wilkiem himalajskim który też był zwany stepowym.
Po raz pierwszy wilki znad morza kaspijskiego opisał w 1804 r. rosyjski naukowiec Ivan Dwigubski. Z czasem kolejni badacze poszerzali wiedzę na temat tych wilków.
Co obecnie wiemy o psowatych ze środka Azji ?
Jak wygląda i jak jest duży ?
Te wilki mają rzadką, szorstką, krótką sierść (długości od 7 do 7,5 cm). Ich owłosienie jest jasnoszare na bokach. Na grzbiecie włosy są koloru brązowego lub rdzawo-szarego. Każdy wilk kaspijski ma czarny pas futra na grzbiecie, ale wilki z rejonów Kazachstanu mają czerwonawy odcień sierści. Są mniejsze od wilków z Europy. Ich wymiary to :
- ważą od 35 do 40 kg.
- mają ciało długości od 105 do 120 cm.
Siedliska azjatyckie i europejskie.
Tereny można spotkać ten podgatunek wilka szarego (canis lupus) są górskie lub podgórskie. Obszar występowania rozciągają się na stepach od zachodnich granic Chin i Mongolii po wybrzeża morza Czarnego. Duże populacje tych wilków zamieszkują rejony w południowo-zachodnim Kazachstanie i Kaukazu. Osobniki tego podgatunku są także spotykane w Afganistanie i Iranie, ale rzadko. Kiedyś występowały licznie także na Ukrainie i Rumunii.
Miejsce wilków kaspijskich w Europie Wschodniej zajmuje obecnie wilk euroazjatycki.
Poniżej mapa obecnych i przeszłych obszarów występowania wilka stepowych.
Baza pokarmowa i polowanie.
Te psowate polują na foki kaspijskie w okresach nadmiarowego zabijania ofiar (nadmiarowe oznacza że wilki robią to nie tylko w celu zdobycia pożywienia, ale także dla treningu swoich umiejętności myśliwskich).
Wilki kaspijskie zjadają także mniejsze zwierzęta jak myszy, małe ptaki czy ryby. Czasem żywią się jagodami.
Ochrona.
Rządy państw na których terenie występuje wilk kaspijski zapewniają podstawową ochronę ale za specjalnym pozwoleniem można polować na te wilki. Z kolei kazaski rząd płaci za nagrody za wilcze skóry. Ze względu na tendencje wilków do przenoszenia wścieklizny postulowany jest ich regularny odstrzał.
„Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem” zalicza wilka znad morza kaspijskiego do gatunków zagrożonych.
W Kazachstanie o dalsze istnienie tego podgatunku wilka szarego dba organizacja pozarządowa Association for the Conservation of Biodiversity of Kazakhstan – https://www.acbk.kz/ .
Udomowione wilki.
Wilki kaspijskie nawet udomowione mogą być zagrożeniem dla ludzkiego zdrowia – według badań naukowych wiele z nich może być nosicielem wścieklizny. Nie przeszkadza to jednak mieszkańcom kazaskich wsi by wykorzystywać te wilki jako stróży gospodarstwa. Choć trzeba zaznaczyć że popularne są też hybrydy owczarka i kazachskich wilków.
Naukowcy wskazują na konieczność ich zaszczepienia by nie zaraziły ani ludzi ani zwierząt gospodarskich.
Poniżej krótki film o tym jak ludzie i wilki żyją obok siebie pośród stepów Kazachstanu.
Materiały źródłowe :
1) Artykuł „Kazakhstan: Villagers use 'guard wolves’ for protection” z portalu inf. stacji BBC z 2014 r..
2) Artykuł „Protective immune response of oral rabies vaccine in stray dogs, corsacs and steppe wolves after a single immunization” (publ. w 2017 r.) – zamieszczony na naukowym portalu „Natural Library of medicine” – autorzy : K. Zhugunissov, D. Taranov, Z. Yershebulov.
3) Artykuł : „Gene Flow between Wolf and Shepherd Dog Populations in Georgia (Caucasus)” (publ. 2014 r.) – N. Kopaliani, M. Shakarashvili, Z. Gurielidze, T. Qurkhuli, D. Tarkhnishvili.
Budujmy razem ten portal.
Chcesz mieć swój udział w tworzeniu największej skarbnicy wiedzy o wilkach w polskim internecie ?
Dowiedz się jak możesz wesprzeć Wilczy portal 🙂
